|
130
Dagen in de wijdewereld
Guyana, een land van rastafari´s en rottigheid
Guyana is een bijzonder land, maar niet geliefd bij backpackers en
andere vakantiegangers. De verhalen over moord en doodslag drukken een
zware stempel op ons verblijf. Een uitje naar de bierbrouwerij is
interessant en ontspannen. In totaal blijven we zo´n zeven dagen in dit
kleine landje, waar de Engelse invloeden duidelijk aanwezig zijn.
De grensovergang
Rond elf uur steken we de rivier over. Het is de grens tussen Brazilie
en Guyana. Na een korte busrit vanuit Manaus via Boa Vista zijn we in
Lethem aangekomen. Een rastafari brengt ons van de grens (aanlegplaats van
een bootje) naar een huis. In dit huis woont de ambtenaar die ons de
benodigde stempels in het paspoort verstrekt. Vervolgens brengt de
reggae-man ons naar Peters Place.
Even rusten
We hebben kennis gemaakt met Michael en Loretta. Zij wonen in
Venezuela, maar hij is geboren in Georgetown, de hoofdstad van Guyana. Net
als wij willen zij de tocht van Lethem naar Georgetown met een truck of
jeep maken. Peter is de man die dat voor ons kan regelen. Hij vertelt ons
dat we ´s nachts rond 3.00 uur vertrekken. Tot die tijd (het is nu 14.00
uur) kunnen we onze hangmatten ophangen, een beetje eten en wat uitrusten.
Een Guiness bij 40 graden in de schaduw
Lethem is een klein dorpje. Er is niet veel te beleven. Voor ons is
het duidelijk: wij willen zo snel mogelijk naar Georgetown. Op zoek naar
een biertje komen we een aantal eettentjes tegen waar ze principieel geen
alcohol verkopen. De mensen in het dorp zijn gelovig. In een klein hokje
drinken we een gewoon biertje en een Guiness. Wat opvalt, is een
opslagplaats voor bier en frisdrank. Ook valt op dat de inwoners vloeiend
Engels spreken. Voor ons wel makkelijk na het lastige Portugees van de
Brazilianen. Het verkeer rijdt links en we kunnen ons toiletpapier weer
gewoon doorspoelen.
Wachten op vervoer
Het is bloedheet. We worden gek van de muggen. Daar liggen we dan.
Michael, Loretta en wij tweeen rusten uit in onze hangmatten. De muggen
prikken dwars door de hangmat en klamboe heen. Rond 22.00 uur vertelt
Peter dat er niet genoeg mensen zijn voor de trip naar de hoofdstad. We
spreken samen met Michael en Loretta af, dat we Peter een ultimatum
stellen. Voor 12.00 uur de volgende dag willen we vertrekken, anders gaan
we met een klein vliegtuigje. Michael en Loretta vertrekken inderdaad de
volgende dag. De vliegtuigen zijn snel volgeboekt, waardoor wij
uiteindelijk twee dagen later vertrekken. Peter heeft het niet kunnen
regelen en bovendien horen we onbetrouwbare verhalen over de weg naar
Georgetown. Misschien doe je er maar twee dagen over, als je geluk hebt.
Voor we het vliegtuig instappen, moeten we op de weegschaal. Bijbetalen
dus. Waren we van te voren maar wat afgevallen. De vlucht duurt slechts
twee uurtjes en we hebben uitzicht over de jungle van Guyana. De ambtenaar
van het vliegveld in Georgetown is een pietje precies. Voor het eerst in
drie maanden en drie grensovergangen moeten we onze tassen leeg maken.
Vriendelijk blijven en smilen. Michael en Loretta hebben een taxi voor ons
geregeld. Omdat ons vliegtuig vertraging heeft, gaat onze ontmoeting met
hen niet door. Gelukkig is de Heer nog bij ons. Michael en Loretta waren
namelijk vol van God en de Bijbel.
Een onbehaaglijk gevoel
We zijn blij in Georgetown te zijn. De blijheid is echter van korte
duur. In hotel Eena´s Place worden we meteen volgepomt met waarschuwingen
en verhalen over roof en andere criminaliteit. Het is een leuk hotelletje,
maar wel een beetje vergane glorie. In Georgetown is het gevaarlijk en
daardoor niet leuk. ´s Avonds zitten we opgesloten in ons hotel. Overdag
lopen we een beetje door een drukke winkelstraat en voelen ons als twee
guppies in een kom vol goudvissen. Mensen roepen ´he whities´ naar ons.
Hier kunnen we wel om lachen, maar de zwervers en junks komen bedreigend
over. We besluiten snel naar Suriname te gaan. Daarvoor hebben we een
visum nodig en die kunnen we pas drie dagen later verkrijgen.
Bezoek aan bierbrouwerij
Om de tijd te vullen, gaan we een middagje op bezoek bij de
bierbrouwerij. Banks Brewery is een onderdeel van het grootste bedrijf in
Guyana. Zij verkopen bier, frisdrank, water, rum, ijs, fast food en nog
een aantal etenswaren. De gids van de rondleiding is een enthousiaste man.
Nu zien we ook een andere kant van Guyana. De werknemers zijn aardig en
willen graag vertellen over hun werk. We proeven een paar biertjes en
krijgen een fles rum mee. Dit was een leuk en ontspannen tijdverdrijf.
Zaterdagochtend vertrekken we vanuit Georgetown naar Suriname. Na een
dodemansrit (´t kostte een hond zijn leven) bereiken we de pont naar New
Nickerie. We kijken erg uit naar Suriname.
14 oktober ‘02
|
|