EEN BIERTJE IN SURINAME

Na een boottocht over de Corantijn rivier komen we aan in Nieuw Nickerie, het westen van Suriname. We krijgen een lift van Henk, eigenaar van een goudmijn, naar Paramaribo. Hij vertelt ons onder andere dat Paramaribo in de volksmond ‘Parbo’ wordt genoemd. Daar installeren we ons in een leuk hotel in het centrum. We plannen een jungletocht, verkennen de stad, drinken een biertje bij Colakreek en doen een fietstocht langs de oude vervallen plantages. Ook maken we kennis met de Surinaamse gastvrijheid en het heerlijke eten. De vier bevolkingsgroepen van Suriname (Creolen, Javanen, Hindoestanen en Chinezen) zorgen voor de typische Surinaamse cultuur.

CRISISBIER
In Suriname is het sinds de onafhankelijkheid in 1975 economisch bergafwaarts gegaan. De burgeroorlog en de corruptieschandalen hebben er voor gezorgd dat er weinig onderhoud is gepleegd aan wegen en openbare gebouwen. De devaluatie van de Surinaamse gulden draagt ook niet bij aan een goede ontwikkeling van dit land. Momenteel worden bijna alle producten geïmporteerd, terwijl Suriname de grootste producent van rijst, suiker en bauxiet was. De economische situatie heeft ook invloed op de smaak van het bier. Ten tijde van de burgeroorlog was er weinig mout beschikbaar. Men ging bier brouwen met rijst in plaats van mout. De kwaliteit van het bier wisselde in die tijd nogal. Bij het ene brouwsel gebruikte men 90% rijst, bij het andere 60%. Momenteel brouwt men bier, waarin voor 30% rijst is verwerkt.  Dit zorgt de specifieke smaak van Parbo bier.

PANNENKOEKEN MET BIER
Suriname geeft ons ook een thuisgevoel. Na vier maanden reizen spreken we weer Nederlands met de lokale bevolking. We volgen op televisie Nederlandse programma’s, zoals het Journaal, Nova (de bouwfraude) en Studio Sport. Op een avond gaan we uit eten in een pannenkoekenhuis. Als je café ’t Leidscheplein voorbij loopt en bij de Hollandsche viswinkel de hoek omgaat, kom je bij deze eetgelegenheid. Ik kies voor een pannenkoek met sambalkip. Een pittige hap. Ik bestel een literfles bier om te blussen. De volgende avond gaan we naar Blauwgrond, waar je vooral Javaans kunt eten. Leuke kleine warungs, waar traditioneel wordt gekookt. Saté en bakabana (gefrituurde banaan) met zoete pindasaus gaat prima samen met een biertje. Ook hebben we de overheerlijke roti van de familie Roopram geprobeerd. De rotirestaurants van de Roopram’s zijn beroemd in zowel Paramaribo als Rotterdam. Dit hete eten heeft ook een blussertje nodig.

PARBO BIRI, DAT N’A BIRI!
Het is ons meteen duidelijk dat bier van het merk Parbo een belangrijk onderdeel is van de Surinaamse cultuur. Iedereen drinkt het. Parbo bier neemt 90% van de bierverkoop in Suriname voor zijn rekening. Op de meeste tafels van de drukke terrasjes staat een grote fles en een aantal glazen. De mensen delen deze literfles, die ‘djogo’ wordt genoemd, en schenken elkaar bij. Bier drinken is een sociale activiteit. Tevens heeft het bier geen kans om lauw te worden. Naar draagkracht doen ze een bijdrage voor een nieuwe ‘djogo’. Bier brengt mensen uit verschillende lagen van de bevolking bij elkaar. De gezelligheid werkt aanstekelijk.

Behalve dat we dus veel mensen bier zien drinken, vertellen de grote reclameborden ons dat je na het drinken van een Parbo biertje 100% Surinamer bent. De eetstalletjes langs de Waterkant worden vrijwel allemaal door middel van parasols, plastic tafels en stoelen gesponsord door Parbo bier. Op andere plekken in de stad komen we het logo ook tegen. Het vertoont verdacht veel overeenkomsten met het logo van Amstel bier. Verder horen we op de radio zelfs een lied over Parbo bier en wordt op televisie veelvuldige reclame gemaakt voor de Parbo nights. Met de promotie van deze pilsener zit het dus wel goed.

Naast Parbo bier worden er nog een aantal bieren verkocht. Helaas blijft het beperkt tot pilsener en stout. Het zijn de bekende merken als Heineken en Bavaria, Samba uit het Caraibisch gebied, maar ook Three Horses en een stout van de Trio brouwerij uit Breda. Ook in Suriname heeft de biermarkt concurrentie van andere dranken, zoals rum en de limonade-achtige mixdranken. Suriname stond bekend om de grote rumproductie van suikerrietplantages met historische namen als Marienburg en Sorgvliet.


PARBO NIGHT
Na een enerverende jungletocht komen we terug in de stad. ’s Avonds gaan we naar de ‘Parbo Night’ in het prachtig opgeknapte Waaggebouw aan de Suriname rivier. In dit grand café kun je kunst kopen. Ook de zitmeubelen en tafels zijn van een kunstenaar. Voor de deur staat een metershoge ‘djogo’ om de aandacht te trekken. De Surinaamse Brouwerij heeft voor de (Surinaamse) zomervakantie een aantal feestjes georganiseerd. Het bier moet worden gepromoot. Rond een uur of negen vult het gebouw zich met bierliefhebbers; Surinamers, Nederlandse zakenmensen en een handvol Nederlandse stagiaires. De Surinamers hebben duidelijk veel aandacht besteed aan hun kleding en uiterlijk. Wij vallen uit de toon met onze ‘vakantiekleding’. We worden verrast door een optreden van twee travestieten en een rapgroep. Een presentator praat alles aan elkaar. We krijgen bij het kopen van een biertje à 1200 Surinaamse gulden (euro 0,50) ‘Parbo money’. Daarmee kunnen we later op de avond bieden op Parbo voorwerpen, zoals koelboxen, petten, T-shirts en een horloge. Als je uit een grote ton met ijs een flesje bier graait, verdien je ook weer duizend ‘Parbo bier gulden’. Ook voor het nadoen van een dier wordt je beloond. Hilariteit alom. Alles wat er die avond gebeurt wordt opgenomen en de volgende dag uitgezonden door de nationale televisiezender. Helaas wordt er op deze avond alleen promotie gemaakt voor de gewone pilsener. In Suriname is (nog) geen plek voor luxe speciaalbieren.

Volgende keer meer over bier in Suriname. Daarin onder andere een proeverij en een bezoek aan de Surinaamse bierbrouwerij.

Klik op de 'back/vorige'-toets van uw browser om terug te gaan naar de vorige pagina